Tacy jak My
wystawa: Karolina Jonderko

Od 23 do 29 listopada na Dworcu Centralnym w Warszawie zamontowano szereg tablic. Tablice przedstawiały pełnowymiarowe, sfotografowane postaci. Kobiety i mężczyźni w różnym wieku, o różnych kształtach i rozmiarach. Tak jak my. Kim byli ci ludzie? Każde zdjęcie miało krótki opis, który właśnie to mówił. Aby to przeczytać, trzeba było podejść bliżej; trzeba było być twarzą w twarz z każdą fotografowaną osobą. Kiedy jednak stałeś przed nimi, kiedy byłeś gotowy spojrzeć im w oczy, patrzyłeś na siebie. Ich twarzy nie było. Zostały wycięte i zastąpione lustrami. Każdy, kto odwiedził wystawę, widział siebie zamiast nieznajomego, o którym nic nie wiedział. Podstawową ideą stojącą za moją wizją było to, aby każdy przechodzień zobaczył siebie w lustrze podczas czytania historii, którą opowiadał. Czy to tylko odbicie twarzy, którą tak dobrze znali i natychmiast rozpoznali?

A może było coś więcej? Być może historia brzmiała znajomo, być może to była też ich historia. Chciałam aby widzowie mogli identyfikować się z tymi, którzy przechodzą kryzysy oraz zaburzenia psychiczne; pozwolić im zobaczyć własne refleksje w tych opowieściach. Szeroki wachlarz historii i doświadczeń bohaterów był kluczem do tego projektu. Kryzysy psychiczne dotykają większości z nas, ale, jak mówią historie, kryzys nie zawsze oznacza koniec. Wręcz przeciwnie, zwykle jest to początek. Każda fotografowana osoba własnymi słowami opisywała walkę z chorobą psychiczną. Postanowili podzielić się swoimi doświadczeniami, aby pomóc tym, którzy z jakiegoś powodu jeszcze jej nie szukali lub nie wiedzą gdzie szukać.

Serdecznie dziękuję wszystkim, którzy wzięli udział w tym projekcie. Dziękuję za odwagę, dziękuję za podzielenie się swoimi historiami nie tylko ze mną, ale ze wszystkimi. Mam nadzieję, że ta wystawa odbędzie się w różnych miejscach w Polsce. Statystyki mówią, że co czwarty Polak ma problemy psychiczne. Oznacza to, że może się to zdarzyć każdemu z nas w dowolnym momencie. Rozwijanie większej świadomości tego, jak powszechne jest to zjawisko, ma kluczowe znaczenie. Im wcześniej szuka się pomocy, im szybciej rozpoznaje się wczesne objawy, tym większe są szanse na pełne wyzdrowienie.